Het Russisch Leger

Het Russische Leger

Onlangs werd de wereld opgeschrikt door een afgrijselijk bericht: Andrej Sitsjev was op oudejaar urenlang vastgebonden aan een tank en gemarteld geweest door zijn officieren. Wanneer de officieren wat moe worden en besluiten een stapje te gaan zetten in de nabijgelegen stad laten ze Andrej voor dood hangen die ondertussen aagevreten wordt door koudvuur.
Gevolg van deze lugubere grap: de 19 jarige Andrej verliest al zijn vingers, zijn beide benen en zijn genitaliën.

Hoe afgrijselijk dit ook is, het is nog erger om te weten dat dit geen alleenstaand geval is. Dit ritueel, dedovtsjina, was oorspronkelijk bedoeld als een doop voor nieuwe rekruten maar is uitgegroeid tot de vrees van elke jonge Rus die het leger binnenkomt.
Het is dan ook geen verwondering te zien dat desertie en zelfs zelfmoord geen loze woorden zijn voor jonge Russen die hun oproepingsbevel in de bus krijgen.

Na 25 dagen kwamen berichten van deze mensonterende daad begaan tegen Sitsjev Moskou binnen en gingen honderden Russen protesteren voor het Ministerie van Defensie en eisten ze het ontslag van de Minister Ivanov. Aangezien deze laatste een oude makker is van Poetin uit de tijd dat ze samen bij de KGB zaten is de kans klein tot onbestaande dat er hier wat aan zal gedaan worden.
Poetin verzekerde dat hij de officieren voor de krijgsraad zou dagen.
Aangezien een onafhankelijke rechter in Rusland echter al enige tijd zeldzamer is dan een niet brandende Deense vlag in het Midden-Oosten zal dit schandaal echter hoogstwaarschijnlijk een stille dood sterven.

En deze praktijken zijn slechts het topje van de ijsberg: zo is het bijvoorbeeld bon ton voor Russische officieren om met hun regiment de streek waar ze gelegerd zijn door te trekken en hun manschappen te verhuren aan het bedrijf dat best wel enkele weken goedkope krachten kan gebruiken, het zal wel niemand verbazen dat er af en toe eens een soldaat sterft tijdens deze praktijken.
Dit is slechts één van de vele manieren hoe de officieren een zakcentje bijverdienen.

In 2002 werd het al duidelijk dat er iets niet klopte in het Russiche leger, en de legerleiding maakt inderdaad bekend dat er in de eerste zes maanden van 2002 reeds 185 soldaten zelfmoord hadden gepleegd en er een 2000 tal gedeserteerd waren.
Deze cijfers zijn hoogstwaarschijnlijk met een korrel zout te nemen en de zaak is waarschijnlijk minder schrijnend voorgesteld dan ze werkelijk is.

In 2004 trok de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch aan de alarmbel en waarschuwde ze de wereld dat het zo niet verder kon in het Russisch leger, dat er elk jaar duizenden nieuwe rekruten in het Russisch leger systematisch gepest en uitgebuit werden, wat tevens elk jaar leidde tot tientallen doden.
In datzelfde jaar publiceerde Anna Politkovskaja haar boek: “Poetins Rusland”
Deze Anna P. krijgt internationale erkenning voor haar poging tot objectieve verslaggeving over Rusland en werd ondermeer wereldwijd bekend toen ze op weg naar Beslan om daar over het gijzelingsdrama te gaan verslaggeven, werd vergiftigd.
Deze dame schrijft in haar boek over het échte Rusland waarbij ze heel Rusland is rond getrokken om getuigenissen van moeders wiens zonen verdwenen zijn in het Russische leger in haar boek te verwerken.

Ze begint haar boek met de volgende beschrijving van het Russische leger: “De burgerlijke autoriteiten hebben hier geen controle over wat het leger uitvoert. Een soldaat behoort tot de laagste kaste in de hiërarchie. Hij is niemand, hij is niets. Achter de betonnen muren van een militaire barak kan een officier met een soldaat doen wat hij wil.”

Het wordt dringend tijd dat men in het Westen de ogen gaat opendoen voor wat er in Rusland aan het gebeuren is. Mensenrechten worden er met een verbazingwekkende snelheid en op een alarmerende grote schaal overboord gegooid.
Uiteraard zal er niks gebeuren zolang de publieke opinie hier niet om vraagt. Het is dan ook noodzakelijk om grote aandacht te schenken aan de weinige berichten en werken die erin slagen de censuur van Poetin te ontwijken en door te sijpelen in onze media.

Maarten M

POLITKOVSKAJA A. Poetins Rusland. Londen, 2004, 350p.