Kwantiteit vs. kwaliteit
Onlangs bleek dat de president van de Verenigde Staten goed op weg is het record te breken van Amerikaans president die het meeste vakantie neemt tijdens zijn ambt. Een eer die totnogtoe weggelegd was voor de “grootste Amerikaan ooit” Ronald Reagan. Een vijfde van zijn tijd als president sinds 2001 brengt George W. door op zijn ranch in Texas. In de hedendaagse mentaliteit waarbij het bijna als trendy gezien wordt om een hartaanval te krijgen voor je 50e ten gevolge van te hard te werken is het een verfrissing te zien dat de zogezegde leider van de vrije wereld wel tijd genoeg neemt om te ontspannen. Ondanks wat vandaag de dag maar al te vaak schering en inslag is, hoeft het toch helemaal niet dat een persoon die een topfunctie uitoefent 14 uur en meer werkt per dag? Waar het om draait is dat de mensen die de topfuncties uitvoeren de situatie goed kunnen inschatten, wijze en bepalende beslissingen kunnen nemen en de uitvoering ervan delegeren aan de meest bekwame personen. Daarnaast genoeg tijd sparend voor rust en ontspanning om deze zaken fris en uitgerust aan te kunnen pakken, alsook voor studie om zich ernaast bij te scholen en te verrijken over de meest uiteenlopende zaken die bijdragen aan hun algemene vorming en kennis. Dit alles draagt bij tot de persoon die de topfunctie moet uitvoeren en dus ook tot zijn, of haar, beleid. Laat ons pleiten voor een maatschappelijk klimaat waarbij de mensen worden beoordeeld niet op de kwantiteit maar op de kwaliteit van hun prestaties. Dat president Bush meer vakantie neemt dan zijn voorgangers hoeft dus zeker en vast niet als negatief afgedaan te worden. Ook al zal het besluit misschien gelijkaardig zijn, toch kunnen we de 43e president van de Verenigde Staten beter afrekenen op de kwaliteit dan op de kwantiteit van zijn werk.
Pieter M
1 opmerking:
Mooie conclusie, zolang wat ge doet maar goed is doet het er niet toe hoeveel tijd je er in steekt:) het is het resultaat dat telt.
Een reactie posten