Franse burgeroorlog
Hoe kan het dat een kleine uit de hand gelopen situatie in Frankrijk, nl. jongeren op de vlucht voor de politie die sterven in een elektriciteitskast, een quasi burgeroorlog ten gevolge heeft?
Meerdere oorzaken lijken aan de basis te liggen van het feit dat Frankrijk vandaag in chaos gestort is.
Eerst en vooral is het in principe onaanvaardbaar dat de Franse overheid niet eerder heeft ingegrepen en dat zowel de premier als de president zo goed als niets van zich lieten horen, terwijl de rellen steeds grotere proporties aannamen en zich zelfs naar andere plaatsen buiten Parijs begonnen uit te breiden.
Chirac keek eerder geamuseerd toe hoe de minister van Binnenlandse Zaken Sarkozy de situatie niet aankon. De nieuwe kroonprins van de Franse politiek die zich een zeer rechts imago aanmeet en vooral van veiligheid zijn niche heeft gemaakt, kon nu absoluut die veiligheid niet garanderen of herstellen. Chirac die al meerdere malen aangevallen werd door Sarkozy, deed dan ook geen enkele moeite om in te grijpen; de afgang die Sarkozy leed zou wel eens genoeg kunnen blijken om hem niet langer presidentiabel te maken. Ook de premier de Villepin, ook uit op de kamers in het Elysée, liet bitter weinig van zich horen.
Maar de rellen waren geen tijdelijk overgaande relletjes. Ze evolueerden in een ware opstand waarbij jongeren die reeds hun ganse leven in achtergestelde buurten wonen, geen kansen hebben, maar ook aan elke sociale controle van hun buurt of eigen ouders zijn ontsnapt, bommen begonnen maken en wagens gaan vernielen. Het feit dat de relletjes steeds grotere proporties begonnen aan te nemen, alsook het feit dat de jongeren voornamelijk allochtonen en arabieren zijn, deed velen meteen denken aan een geleide intifada. Waartegen is het echter dat deze jongeren strijden? Het feit dat op dit moment zo goed als overal in Frankrijk dergelijke achtergestelde wijken in vuur en vlam staan, maar er nog steeds geen gezamenlijke stem klinkt, die meer vraagt dan “excuses en een voetbalzaal” duidt er toch echt op dat er inderdaad een structureel probleem is te Frankrijk met de manier waarop het integratiebeleid, alsook de aanpak van probleemsituaties in dergelijke wijken, de afgelopen decennia gevoerd is.
Ondertussen is de angst echter enorm in Frankrijk. Terwijl er enkele dagen terug nog enorme kritiek klonk op het de woorden van Sarkozy om het geboefte met de hogedrukreiniger aan te pakken, wordt zijn voorstel voor hardhandige aanpak vandaag al veel meer gesmaakt. Burgeroorlog staat dan ook voor de deur, en de Franse regering heeft die deur wijdopen laten staan. Intussen is de eerste dode gevallen. De nachtklok is eindelijk ingesteld en ook het inschakelen van het leger kan onmogelijk nog lang op zich laten wachten. De boefjes zijn te talrijk en zijn zeker niet van plan om uit zichzelf te stoppen; voor het eerst in hun leven beteken ze namelijk iets. De situatie moet dringend gestopt worden, alsook is er nood aan een opvoeding voor die vergeten jeugd. Hun kansen in de maatschappij zullen echter veel eerder stijgen indien ze ook een inspanning doen, in plaats van heel Frankrijk tegen zich in het harnas te jagen. Hoe dan ook, als de wagens niet langer branden en de buren weer buiten durven komen, zullen ze hun jonge medebuurtbewoners heel anders gaan bekijken en gegarandeerd ook behandelen. De burgeroorlog is nog lang niet over, en zou wel eens veel diepere littekens kunnen achterlaten dan enkel de verbrande wagens en bedrijfsgebouwen.
Pieter M
5 opmerkingen:
Wat als die burgeroorlog in heel europa ineens gaat uitbreken? het probleem zou wel eens veel verder kunnen gaan dan enkel Frankrijk, in andere landen zijn er ook vaak dergelijke gettovorming en problemen met de allochtone jeugd. Is dit de start van een algehele europese burgeroorlog tussen allochtonen en autochtonen?
Beste Anoniem, er is geen sprake van een burgeroorlog tussen allochtonen en autochtonen, er is sprake van achtergestelde allochtonen die zeer uit de hand gelopen relletjes stichten daarbij niet specifiek de staat viserend maar wel tegen de staat gericht. Zonder deze staat echter omver te willen werpen, noch daarbij de autochtonen te viseren, veeleer veranderingen en verbeteringen voor hun eigen situatie eisend. Hun uit de hand gelopen relletjes zijn echter volledig onaanvaardbaar, en het proberen begrijpen van de onderliggende redenen is zeker en vast niet het goedkeuren van de daaruitvolgende acties.
Beste Pieter M., je geeft die mensen veel te veel krediet. Enkele volksmenners en een gebrek aan intellect zijn genoeg tot het opstarten van zulke rellen. Je hebt daar helemaal geen heldhaftige doelen voor nodig, of een strijd tegen maatschappelijk onrecht. Driekwart van die mensen heeft nog nooit stilgestaan bij de politieke betekenis van hun daden, maar zoekt bevestigng bij de stoerste kerel van hun buurt.
Wel geef ik je gelijk, dat de leiders in Frankrijk hun plebs in de hand moeten kunnen houden met een adequate hoeveelheid brood en spelen. Wat ze dus blijkbaar niet genoeg gedaan hebben. Vadequaerder is er daar niets meer aan.
In de laatste zin moet het vreemde woord "vandequaerder" vervangen worden door "verder"
Ik snap je standpunt en kan me er volledig in vinden.
Een reactie posten