woensdag, december 14, 2005

Ngo’s: het nieuwe slachtoffer van Poetin













Ngo’s: het nieuwe slachtoffer van Poetin

Wederom heeft Vladimir Poetin een stukje van de democratie afgeknabbeld en in zijn eigen invloedsfeer gebracht.
Na de media, de jeugdbewegingen enzoverder was het nu de beurt aan de ngo’s (niet-gouvernementele ondernemingen).

De Doema heeft onlangs een wet aangenomen waardoor alle ngo’s in Rusland verplicht zijn zich te laten registreren onder strengere regels. De ngo’s die zich dan volgens de staat met “extremistische” activiteiten bezig houden of eraan gelinkt kunnen worden zullen dan verboden worden om nog langer geld te ontvangen van buiten Rusland.
Een preciese omschrijving van wat die extremistische activiteiten dan wel mogen zijn is echter niet bekend. Hierdoor kan het uiteraard dat bepaalde ngo’s geweigerd zullen worden op basis van een puur politieke motivatie. Met andere woorden, het Kremlin kan voortaan perfect zelf beslissen naar welke ngo’s het geld gaat, waardoor het Kremlin nog maar eens een brokje van de macht naar zich toetrekt.
Hierdoor moeten zelfs vreedzame initiatieven als Human Rights Watch en Amnesty International beginnen vrezen voor hun bestaansrecht in het Rusland van Poetin.

Officieel is deze wet ingediend om een beter zicht te krijgen op alle organisaties in Rusland, waarvan, volgens de regering, een hele pak slechts bestaan om terroristische groeperingen te financieren of geld wit te wassen.
De werkelijke verklaring is dezelfde verklaring als uit mijn vorig werk over Poetin: de vrees van het Kremlin om ook met een revolutie te maken te krijgen zoals in Oekraïne en Kirgistan.
Poetin is er van overtuigd dat deze revoluties er zijn gekomen met steun en (financiële) hulp van buitenaf en is aldus bezig met alle facetten van de macht één voor één op te slorpen.

Een tiental ngo’s hebben wild geprotesteerd tegen deze nieuwe wet die volgens hen in tegenspraak is met een aantal internationale wetten, die ook Rusland ondertekend heeft.
Het was dan ook geen verrassing om onlangs te zien dat het groeiende ongenoegen aan westerse kant over Poetin tot uiting kwam in het rapport van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. Hierin werd gezegd dat de evolutie naar een democratie in Rusland, die na de val van het communisme is ingezet, stilaan niet enkel stil staat maar dat Rusland weer aan de omgekeerde beweging bezig is.

Dit probleem is onlangs ook aangekaart door de wereldberoemde schaker Kasparov in het Europese Parlement.
Deze Kasparov heeft duidelijk een nieuwe hobby gevonden, en is één van de voortrekkers van de weerstand tegen Poetin.

Hij is nu reeds een geruime tijd één van de voortrekkers van het “Commitee 2008: Free choice”. Deze groepering heeft als doel eerlijke verkiezingen in 2008 te bekomen en vreest dat Poetin gewoon als het ware zijn opvolger zal benoemen en dat het dan sowieso deze “kroonprins” zal worden.

In zijn toespraak voor het Europees Parlement wees Kasparov nog maar eens op de gevaarlijke evolutie die Rusland in zijn greep heeft en vroeg om te stoppen met te doen alsof Poetin één van ons is, want hij is het niét. Poetin is géén democraat, dus het is tijd dat het Westen stopt met hem zo voor te stellen.

Het feit dat Kasparov één van de weinige stemmen is die we nog horen is het feit dat het Kremlin niet aan hem durft komen daar hij een nationale held is, hij heeft gouden medailles gewonnen voor zowel de Sovjet-Unie als voor het nieuwe Rusland in een sport die hoog aangeschreven staat in Rusland.

Dat er ook ongenoegen heerst in het Westen werd duidelijk in de manier waarop de G7 Rusland buiten hield bij de samenkomst van de Ministers van Financiën en de centrale bankiers door die niet in Rusland te houden maar deze op het laatste nippertje te verzetten naar Londen.
Desalniettemin is deze maatregel niet genoeg want op andere bijeenkomsten blijft Rusland wel welkom, ondanks hun schaamteloze overtreden van bepaalde democratische basisprincipes.

Alles wat ik hier beschreven heb is slechts een vervolg op mijn vorige tekst waarin ik deze evolutie al beschreef en ervoor vreesde dat deze zich zou verderzetten, het is nu duidelijk dat Poetin inderdaad alles op alles aan het zetten is om ervoor te zorgen dat er geen revolutie komt in Rusland, dat zijn groepering aan de macht blijft, ook na 2008. En dat hij het niet schuwt om beetje voor beetje de democratie te verminderen en meer en meer macht naar zichzelf toe te trekken om dit te bekomen.

Het is dus dringend tijd dat het Westen stopt met Poetin af te beelden als een democraat en hem gaat beschouwen als de persoon die hij werkelijk is: een gevaar voor de democratie in Rusland, en daardoor sowieso voor het Westen. Want het kan niet ontkend worden dat Rusland door zijn demografische voordeel en zijn grondstoffen een (potentiële) grootmacht is.
Als deze dreigt niet langer een democratie te zijn, is het maar normaal dat het Westen dit met argusogen moet volgen en ingrijpen indien nodig.


Maarten M

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik ben het volledig met je eens: Rusland is inderdaad aan het afglijden naar een dictatoriaal regime. Veel kan het westen hier echter niet aan doen vrees ik: zoals je zelf al zei is rusland een belangrijke gas- en olieleverancier, waardoor we het niet kunnen riskeren Poetin helemaal de rug toe te keren. Daarenboven hebben de VS hem nodig in de war on terror en om druk uit te oefenen op Iran ( Rusland helpt immers mee aan het Iraans nucleair programma, dat volgens Rusland voor 'vreedzame' doeleinden is ). Verder dan het morele vingertje opsteken zullen we dus wellicht niet komen...

Anoniem zei

De westerse wereld heeft nood aan een stabiel regime in Rusland. Een dergelijke 'kreupele' grootmacht, met zoveel olie, gas en kernwapens in handen van een onstabiel regime kan voor hen veel meer problemen betekenen dan een ondemocratisch stabiele partner.

Anoniem zei

Het is inderdaad zo dat Poetin al lange tijd het Westerse geweten omkoopt met olie en gas, en het Westen er af en toe subtiel aan herinnert dat ze nog steeds een nucleaire macht zijn.

Maar regimes blijven niet duren. Dus laten we de evolutie die nu bezig is maar met argusogen verder blijven volgen.

Pierre Vis zei

Wat nu gebeurt met de NGO's, is idd nogal fout. Ik wil er echter even op wijzen dat Poetin door de Westerse media soms nogal ongenuanceerd benaderd wordt. Ik verwijs even naar een debat dat onlangs plaats vond in de Vooruit in het kader van Progress (Europalia): Prof Koen Schoors (faculteit economie) heeft toen een zeer interessant betoog gehouden waarbij hij toch heeft aangetoond dat Poetin op bepaalde vlakken (vooral economisch) vrij goed scoort. Het is ook een feit dat heel wat macht waar Poetin over beschikt er gekomen is onder zijn voorganger (Yeltsin), en dat hij daar nu dankbaar gebruik van maakt om de grote reus die Rusland is, te besturen. Dat mag echter geen excuus zijn om bepaalde zaken die fout lopen te verdoezelen. Ook in Rusland wordt de kloof tussen arm en rijk alsmaar groter, en het ontbreken van een middenveld is een erg jammerlijke zaak. We mogen echter niet vergeten dat Rusland een onmetelijk groot land is met een mengelmoes van volkeren dat pas sinds kort een 'democratisch' bestel heeft. Je kan al die jaren onder communistisch bewind niet zomaar uitvegen; dat vergt tijd (en een mentaliteitswisseling). Wat mij betreft mag het Westen dus zeker de veranderingen die gebeuren met een kritisch oog bekijken, maar we moeten zeker ook niet heiliger doen dan de paus: zijn wij altijd zo democratisch en vrij (denk maar aan het inboeten van de privacy onder het mom van de strijd tegen het terrorisme)? Enige zelfkritiek is daarom mss wel op zijn plaats alvorens te kijken hoe het elders gaat..

Pieter Planckaert
2e lic Oost-Europese Talen & Culturen

Anoniem zei

Het gevaarlijke in Rusland is juist dat de evolutie richting democratische instellingen en principes, begonnen na de val van het communisme, de laatste tijd stil staat en juist aan een terugweg bezig is. Een evolutie richting democratie in een land die er zo lang geen heeft gekend gaat inderdaad altijd traag, maar in Rusland is ze dus wel aan een terugweg bezig. Het is nu juist deze terugweg die ik zorgwekkend vind.

En heiliger doen dan de paus heeft er niks mee te maken, het is niet omdat er problemen zijn in eigen huishouden, dat je niet in de gaten moet houden wat er rondom je gebeurt.